Dag 8

Donderdag 4-4 

Vanmorgen 7:15 afscheid genomen van de groep omdat ik naar het noorden vertrek en daar vroeg wil aankomen, de gezamenlijke bus vertrek pas om 1pm en dat is laat dan ben ik om 3pm in Tel Aviv. Dan nog naar het noorden met de bus 1,5 uur. Dus ben ik nu 8am weg met Andrew naar Tel Aviv met de bus en de trein. Daar zijn we rond 10am in Tel Aviv 

Gelukkig is er Google translate en vertaald deze Hebreeuws naar NL anders maak je er helemaal niet van en ervaring maakt het ook makkelijker 

Helaas mis ik hierdoor een gesprek met een  Givati sergeant met 3 maanden plaatsing in Gaza die ons zou bezoeken op de basis waar we werken en ons vertellen over het werk dat daar gebeurd. Naar helaas ik heb nu eenmaal een keuze gemaakt om Eldad en zijn gezin te ontmoeten in het noorden. Eldad is ook opgeroepen als reservist voor het leger, ik kom hier later wel op terug.

Terug in Tel Aviv. Paar dagen ontspannen 

Nu met de bus naar Bahan dat duurde langer dan ik dacht +/- 2,5 uur en 3 x overstappen gelukkig heb ik een powerbank bij me alles gebeurd hier via een app: deurhostel openen, busreizen noem het maar! 

Als je zo door de stad rijd valt het op hoeveel er gebouwd wordt overal staan hoogwerkers voor nieuwe gigantisch hoge appartementen of er de komende tijd 1000-den mensen moeten worden gehuisvest en dat is niet alleen hier in Tel Aviv maar je ziet het in alle steden en dorpen. Ze bouwen als een male 

Na een hele rit eindelijk aangekomen in Bahan de kibboets van Eldad mooi om te zien hoe deze mensen en een gemeenschap wonen en met elkaar optrekken dit is een kibboets van +\-180 gezinnen 1000 mensen deze kibboets is opgericht in 1946 door joden uit Argentinië en Europese joden

Eldad is Muluim  ( reserve soldier) en heeft met +\- 20 andere mannen de verantwoordelijkheid over deze kibboets ze patrouilleren rond de kibboets. En om de kibboets is een ijzer hek want zonder hek werd er van alles gestolen door de Palestijnen na 7-10-23 is er verder op betonnen platten geplaatst  van 5 meter hoog, want deze kibboets is naast de occupatie territories (bezetten gebieden) want aan de andere kant van de muur wonen de Palestijnen. Alleen deze gebieden staan niet onder leiding van Hamas zoals in Gaza. Maar er zitten wel Hamas leden in deze gebieden.Ze hebben 7-10-23 wel geprobeerd om de hekken door te knippen maar dat is niet gelukt daarom is een burgerwacht opgetrommeld door het leger en er is hier leger eenheid gestationeerd en gaan deze regelmatig in de  nacht de gebieden in om leden van Hamas op te sporen! Vannacht niet gehoord maar zondag op maandag waren er schoten wisselingen te horen 

We zijn een rondje wezen lopen in de kibboets en dan zie je de muur maar ook bunkers van de oorlog tegen Jordanië ook nog een oud kanon op deze plek zijn de Jordaniërs tegen gehouden en is kort daarna de vrede getekend toen werden het bezetten gebieden. 

Boven op de de berg ( de kibboets is gebouwd op een berg) staat een gedenkteken op de oude bunker van 1967 van een jongen 21 (dorpsgenoot) die is gesneuveld in Gaza tijdens de gevechten na 7-10-2023 dan komt het wel heel dichtbij. Deze jongen was gelieft in de kibboets. Zijn vrienden hebben dit tot een gedenkplaats gemaakt (dit zet je wel weer even stil!!

Eldad vertelde dat zijn oudste zoon 21 Omri 

bij de special forces zit en nu 2 x thuis is gekomen één keer 48 uur en 1 keer een week sinds 7-10-23 dan kan je machteloosheid voelen als vader!              En dan zie je en deel je de emoties omdat je heel goed (niet geheel gelukkig, daar dank ik de HEERE voor)  kan aanvoelen,
want wat het  betekend als je zoon zich in echt gevaar bevindt en dat hij wordt beschoten en dat hij ook mensen heeft neergeschoten op zo’n jonge leeftijd dit gevoel en dat je ouders je kind niet kan beschermen!!!
Deze emoties wat dat doet met een vader / moeder kan ik niet beschrijven maar je ziet dat als ze erover praten, dat het verdriet geeft maar ze zijn zo ontzettend  TROTS  op hun zoon. Hij is echt de held van de familie !! Dan glunderen ze van trost en zijn eveneens doodsbang voor het misschien komende ene belletje !! Wat elke dag leven ze in doodsangst, maar beseffen heel goed dat het leven doorgaat en dan hun zoon ook wil dat ze doorgaan en gewoon doen! Omdat ze nog 2 dochters hebben (Adi van 17 en Neta van14) en ouders en verdere familie. Dan zit je zo te praten over van alles over politiek, de oorlog godsdienst en dan hebben we gelachen maar er waren ook momenten van stilte ieder met zijn eigen gedachten! 
Tijdens de gesprekken kom ook het geloof in God ter sprake Eldad en Gaili (zijn vrouw) houden zich niet bezig met godsdienst of geloof in het algemeen hij vind dat je geluk moet hebben ook zijn zoon, juiste plaats, juiste tijd.

Hij vertelde dat zijn zoon tijdens een patrouille buikpijn had en door de commandant naar achter werd geroepen ( normaal loopt hij voorop als verkenner) toen gingen ze een huis is en daar waren 2 terroristen met bommen en deze bliezen het huis op en de soldaat die zijn plek in nam raakte zwaar gewond. Dit was geluk dat zijn zoon daar niet was door de buikpijn.
Als ik dan vertel van wij/ik leef onder de voorzienigheid van God in het leven en dat ik alles van Hem verwacht en niets van mezelf, kan hij dat niet begrijpen! Hij zegt zelf dat er nog steeds christenen zijn die kwaad zijn op de joden omdat ze Jezus hebben gekruisigd. Dan krijg je opeens hele andere discussies. Heel leerzaam en ontdekkend. 

Deze gesprekken was interessant, intensief en confronterend. Wij maken ons soms heel druk en zorgen over de gevaren waar onze kinderen zich in bevinden en terecht!! Maar als je zo een avond bijzondere gesprekken heb dan voel je heel erg bevoorrecht om in NL te wonen in een betrekkelijk rustige omgeving.

Het was mooi om hier te zijn om hier te eten en slapen en deel uit maken van het gezin. Ondanks verschillen voelen we ons toch verbonden omdat we om elkaar geven.

Het was een intensieve avond waardoor ik deze blog in de ochtend heb afgemaakt omdat ik eff mijn zakken vol had.