Dag 9

Vrijdag 5-4

Nieuwe dag weekend begint vandaag terug naar Tel-Aviv. Vanmorgen nog een lang gesprek gehad met Gaili (vrouw van) over van alles en nog wat. Eldad was aan het zwemmen en daarna moet hij dienst draaien voor de kibboets.

We hebben mooie gesprekken kunnen voeren van hart tot hart mogen spreken. Laten wij (die deze blog volgen) de soldaten en hun ouders opdragen in onze gebeden aan onze Hemelse Vader want alleen van Hem en door Hem en met Hem kunnen zij doen want ze doen moeten, ondanks dat zij het niet weten of beseffen, want Hij bestuurd de gehele wereld.

Vandaag brengt Gaili mij terug naar Tel-Aviv als we op de snelweg rijden word duidelijk dat zij wonen midden in bezet gebied over muren die bij ons al geluidswal fungeert maar dan +\-5 meter hoog zij zet mij af bij Hostage square bij Museum off Art hier zijn alle gegijzelden mannen/vrouwen en kinderen op foto tentoongesteld.  Alle foto’s met namen zijn opgehangen, tevens is er lange tafel met 170 plaatsen voor iedere gegijzelde plekken waar diverse kunstenaars een kunstwerken gemaakt hebben ter ere van de gegijzelden, je kan er shirt, gele tulpen, zonnebloemen de kleur geel staat voor verbondenheid met de gegijzelde. Dit geldt word gebruikt voor de nabestaanden. Als je hier binnen komt lopen en je loop langs de foto’s van de gegijzelde, de tafel en alle andere dingen, dan krijg je een brok in je keel als je beseft wat op 7-10-23 heeft plaats gevonden. Dan weet je, een beseft weer waarom je deze trip doet, dienstbaar zijn aan dit volk om met het kleine beetje wat ik kan doen andere de gelegenheid te geven opzoek te gaan naar hun landgenoten, jongens zoals Adi die echt hun leven inzetten voor hun landgenoten

Iemand uit mijn groep is gisteren naar het zuiden geweest  en heeft de kibboets bezocht en het Nova festival waar de aanval van Hamas was, Ik zou dat vandaag ook gaan doen met een groep uit de US maar doordat ik de keuze had gemaakt om naar Eldad te gaan kon dat niet door gaan, misschien krijg ik nog de gelegenheid om dat te doen de komende week. Dit is niet uit ramptoerisme of nieuwsgierigheid, maar me telkens weer te laten beseffen wat daar gebeurd is beestachtig, barbaars en verschrikkelijk is. Het besef dat kinderen, vrouwen beestachtig zijn misbruik voor hun plezier is niet te beseffen. Als deze duivels nu een bataljon soldaten had aangevallen en er waren slachtoffers geweest dan kon je nog enig sympathie voor deze duivels opbrengen. Ik weet wel het Israëlische leger zich niet zo gedraagt als zij steden in Gaza ontruimd. Dan gaat dat met beleid en grote nauwkeurigheid om geen burgerslachtoffers te laten vallen. Er als er burgerslachtoffers vallen is dat of dat ze worden gebruikt als menselijk schild of door fouten van Israëlische soldaten zoals de 7 vrijwilligers 

Er gaan hier verhalen van 4 tanks met vrouwen die tijdens de aanval van Hamas nog in hun opleiding zaten en nog niet exact wisten hoe de wapens werkte, deze vrouwen zijn tijdens 7-10-23 opgeroepen om te gaan kijken bij de muur die was neergehaald met een bulldozer. Toen zij daar aankwamen was er al een groot aantal strijders door de muur en deze vrouwen hebben zich met hand en tand verdedigd en hebben 100-den doden gemaakt onder de strijders. Toen ze erop gingen wisten ze niet hoe de kanonnen en hoe de machinegeweren werkte dit was nog niet geleerd. Maar ze hebben het tijdens deze strijd geleerd. Door dit optreden van deze vrouwen zijn 2 kibboets gered van een verschrikkelijk leed. Diverse vrouwen zijn omgekomen in de strijd maar leven voort in de verhalen als Helden. 

Vanmiddag even niets gedaan lekker een boek lezen op strand en mijn gedachten laten rollen wat ik de afgelopen dagen meegemaakt heb. Sommige dingen / gesprekken lijken langs je heen te gaan maar toch blijven ze kleven in je gedachten. Hoe dit toch zover heeft kunnen komen enz. Wat beweegt de mens in tijd waar beschaving iets is waar iedereen zich aan houd. Toch opeens zoiets duivels naar boven schiet en zo’n slachtpartij aanricht mens ontwaarding. Dan besef je dat de mens God verlaten heeft en zijn eigen wegen gaat en dan is er smart op smart te vrezen en dat brengt je op de knieën, maar dan mag ik ook weten dat Hij mij draagt zoals David in Ps 23 zegt: De HEERE is mijn Herder, mij zal niets ontbreken. Hij doet mij nederliggen in grazige weiden; Hij voert mij zachtkens aan zeer stille wateren. Hij verkwikt mijn ziel; Hij leidt mij in het spoor der gerechtigheid om Zijns Naams wil. Al ging ik ook in een dal der schaduw des doods, ik zou geen kwaad vrezen, want Gij zijt met mij; Uw stok en Uw staf, die vertroosten mij.

19:00 uur rustig eten en genieten van het uitzicht.

Morgen weer nieuwe ontdekkingen